Grup Zekasının Ortak Akıl Yapısı
The
Commonsense Architecture of Group Intelligence
Edwin Hutchins, Cognition_in_the_Wild
Genellikle
bir grubun performansını iyileştirmenin en iyi yolunun üyeleri arasında
iletişimi iyileştirmek olduğu varsayılır, veya diğer yandan, bir grupta eksik
olanın iletişim olduğu...
It
is often assumed that the best way to improve the performance of a group is to
improve the communication among the members of the group, or, conversely, that
what is lacking in groups is communication.
Simülasyonlarımız bu soruyu cevaplayabilecek bir yol sağlıyor
bize. Bunlar daha çok iletişimin her zaman daha az olandan daha iyi olmadığını
belirtir. Bazı koşullarda, iletişimin
zenginliğini arttırmak grup seviyesinde istenmeyen özelliklerle sonuçlanabilir.
Our
simulations provide us -with a means to answer this question. They indicate that more communication is not
always in principle better than less. Under some conditions, increasing the
richness of communication may result in undesirable properties at the group
level.
Eğer sosyal
yapı ikna edicilik artırılarak, tekrar tekrar başlatlırsa,kavramsal uzaydaki
ağların daha da hızlanır. Var olan
yorumlara ulaşmak için acele ederler (bazıları birine, bazıları diğerine), ve
bir kere daha çevredeki delillere çok az yanıt verirler.
If
the community is restarted again and again, with the persuasiveness increased each
time, the velocity of the networks in conceptual space increases even more. They hurry in groups to the available
interpretations (some to one, some to the other ), and once there, they respond
only a little to additional evidence from the environment.
Asimov’un
tarif ettiği gibi bir megazihinin onaylama önyargısına karşı herhangi bir
bireysel zihinden daha zayıf olacağı açıktır.
Bu, yorumlara acele ile ulaşan bir zihin olurdu, bir yoruma takılınca
mutlak bir onaylama önyargısı ilan eden.
İletişimin gerçek bir insan sosyal yapısında bu çeşit bir grup
hastalığına yol açacak kadar zenginleşmesi mümkün müdür? Belki.
It
is clear that a megamind such as that described by Asimov would be more prone
to confirmation bias than any individual mind. It might be a mind that would
rush into interpretations and that, once it had lodged in an interpretation,
would manifest an absolutely incorrigible confirmation bias. Is it possible for communication to ever be
rich enough in a real human community to lead to this sort of group pathology? Perhaps.
Buckhout
(1982) bir suçta şüphelilerin birleşik tariflerini şahitlerden istedi ve ‘grup
tariflerinin bireysel tariflerden daha tam fakat beklenti hatalarına daha
hassas olduğunu: bir dizi yanlış ve basmakalıp ayrıntılar içerdiğini’
raporlamıştır.
Buckhout
(1982) asked groups to produce composite descriptions of a suspect in a crime
that all had
witnessed
and reported that " the group descriptions were more complete than the
individual reports but gave rise to significantly more errors of commission :
an assortment of incorrect and stereotyped details."
Yorumlama Çeşitliliği Üretme
Producing
a Diversity of Interpretations
Onaylama
önyargısı ile ilgili sorun bir canlıyı daha geniş olası yorumları araştırmaktan
alıkoymasıdır.
İlk
karşılaşılan yorum en iyisi olabilse
bile, olası yorumlar uzayındaki ek bir arama eldeki delillere daha iyi
uyabilecek bir ikincisini çıkarabilir.
The
problem with confirmation bias is that it prevents an organism from exploring a
wider range of possible interpretations. Although the first interpretation encountered
may well be the best, a search of the interpretation
space may reveal another one that better fits the available evidence.
Bu arayış
nasıl tamamlanabilir? Daha önce
belirttiğim gibi, iletişimin eksikliğinde bireysel ağlar tarafından oluşturulan
yorumlar – herbiri kendi onaylama önyargısını gösterdiği için – bireysel ağları
temsil eden üç değişkene dayanır: altta yatan sınırlayıcı etkenler yapısı, çevredeki
delillere erişim imkanı, ve başlangıçta harekete geçirici olgular dizisi.
How
can this search be accomplished ? I have
already shown that in the absence of communication the interpretations formed
by the individual networks - as each exhibits its own confirmation bias- depend
on the three parameters that characterize the individual networks : the underlying
constraint
structure,
the access to environmental evidence, and the initial pattern of activation.
Eğer bir
topluluk, bir sosyal yapı bu değişkenlerin en az biri cinsinden birbirlerinden
farklı bireylerden oluşursa, bu topluluğun çok sayıda elemanının farklı yorumlara
ulaşmaları daha olasıdır. Böylece, topluluğun
elemanları arasındaki iletişim çok zengin olmadığı takdirde, yorumların
çeşitliliği daha kolay oluşur.
If
a community is composed of individuals that differ from one another in terms of
any of these parameters, then various members of the community are likely to
arrive at different interpretations. Thus,
diversity of interpretations is fairly easy to produce as long as the
communication among the members of the community is not too rich.