Nesnelerin Neden Çalıştığını Bilmek
Knowing Why Things Work
Edwin Hutchins, Cognition_in_the_Wild
Merkator
projeksiyonu haritası özelleşmiş bir analog bilgisayardır, ve haritayı
kullanılabilir kılan özellikleri had safhada matematiksel tabiatlıdır. Fakat hesaplamanın o kısımları haritayı
yapanlar tarafından icra edilmiştir ve harita kullanıcılarının sorunu değildir.
The
Mercator -projection chart is a specialized analog computer , and the
properties of the chart that make its use possible are profoundly mathematical
in nature . But those parts of the computation
were
performed by cartographers and need not be a direct concern of the chart 's
users.
Haritacı
haritasını kullanan her seyrüseferci için hesaplamanın bir kısmını yapmıştır. Hesaplama zaman ve sosyal(kişiler) çevre içinde
dağıtılmıştır. Seyrüsefercinin harita
nasıl yapıldığını bilmesi gerekmez ve çizgilere özel bir anlam yükleyen
Merkator projeksiyonunun özelliklerini bilmeye ihtiyaç hissetmez.
The
cartographer has already done part of the computation for every navigator who
uses his chart . The computation has been distributed over time as well as
across social space. The navigator
doesn't have to know how the chart was made and doesn't need to know about the
properties of the Mercator projection that give special computational meaning
to straight lines.
Eğer kullanıcı
onun nasıl çalıştığını bilmezse aslında cihaz daha güçlü olur çünkü bu yüzden
daha geniş bir kullanıcı çevresinin erişimine açılır. Seyrüsefercinin zihninin hesapsal yetenekleri
seyrüseferin hesapsal problemlerinin yalnızca kıyısına erişebilir.
The
device is actually more powerful if the user does not have to know how or why
it works, because it is thereby available to a much larger community of users.
The computational abilities of the mind of the navigator penetrate only the
shallows of the computational problems of navigation.
Gün be gün
seyrüsefer uygulamasında, daha derin problemler bazı sunum oyunları ile daha
sığ olanlara dönüştürülür ya da hiç dikkate alınmazlar.
In
the day-to-day practice of navigation, the deeper problems are either transformed
by some representational artifice into shallow ones or not addressed at all.
“Bugün bile,
zaman takibi ve konum bulmada nihai kaynak tabii ki gök cisimleridir. Denizci gökyüzüne bakmak zorundadır.”
“Even
today, of course, since the ultimate sources of time –keeping and position
-finding are the heavenly bodies.! the sailor must look up at the sky.”
Fakat
böylece ve şimdiye kadar profesyonel astronomlar, matematikçiler, almanak
yapımcıları, enstrüman yapımcıları ve benzerleri, gerçek saat, zaman işareti,
harita, takvim, veya ona bilmek istediği her neyse anlatacak ne varsa, sıradan
insanı ondan ayırdılar.
But so long and so far has the chain
of experts professional astronomers , mathematicians , almanac -makers,
instrument -makers and so forth - separated the ordinary man from the first
-hand observation that he has ceased to think beyond the actual clock , time
-signal , map calendar , or whatever it may be that " tells " him
what he wishes to know .”
(Taylor
1971) Frake (1985: 268) gelgitlerin modern bilgisine ilişkin şu benzer noktayı
belirtir: “[Modern teori] modern
seyrüsefercinin erişebileceğinin çok ötesindedir. Denizciler bugün gelgit teorisini hiç bir
seviyede bilmek ihtiyacını duymamaktadırlar.
Yalnızca her sefer için gelgit tablolarına başvurmaktalar.”
(Taylor 1971) Frake (1985: 268) makes a
similar point about modern knowledge of the tides :
“[
Modern tidal theory] is far beyond the reach of the modern navigator. Sailors today have no need to understand
tidal theory at any level . They merely consult their tide tables anew for each
voyage.”