Saturday, December 10, 2011

The Singularity of Mind

Singularity of Mind
Zihnin Tekilliği

“Mein Sohn! Tue das, was in (deinem) Herzen (ist)”
“My son! Do what in your heart is.”
“Oğlum! Kalbin ne diyorsa onu yap.”


Cognition exists as the processes of division or unision. The difficulty of the unknown is divided to its parts and a solution turns out to knowledge when united with the existing solutions.
Muhakeme parçalara bölmek ve parçaları bütünleştirmek süreçlerinden oluşur. Bilinmeyenin güçlüğü parçalarına bölünür ve bir çözüm varolan diğer çözümlerle birleşip bütünleşerek bilgiye dönüşür.

Mind exists abstractly as a complex system of functional abilities of the brain. When the brain is faced with a difficulty it divides itself to different compartments. Infact, in the beginning of self, when a two year old child is faced with the difficulty of speaking, he/she chooses inevitably to identify self. Speaking forces the use of ‘I’ hence dividing the world as others and ‘self’.
Zihin beynin fonksiyonel yeteneklerinin soyut bir kompleks sistemi olarak var olur. Zihin bir güçlükle karşılaştığında kendini farklı kısımlara böler. Aslında benliğin başlangıcında, konuşmanın güçlüğü ile karşılaştığında, iki yaşındaki çocuk kaçınılmaz olarak kendi benliğini belirlemeği seçer. Konuşmak ‘ben’i kullanmağı zorunlu kılar ve böylece dünyayı başkaları ve ‘kendim’ şeklinde böler.
Camın Ötesine Geçmek(http://alirizasaral.blogspot.com/2008/12/camin-tesine-gemek.html)

The child mind’s skill of dividing self to face difficulties continues in the rest of the life. We develop many subpersonalities to handle the difficulties of various contexts that we live in our daily life, father/mother, family relations, job relations, neighbors, friend circles, professional expertises etc.
Çocuk zihninin güçlükleri göğüslemek için kendini bölümlere ayırma becerisi ömrünün geri kalan kısmında devam eder. Baba/anne, aile ilişkileri, iş ilişkileri, komşular, arkadaş çevreleri, profesyonel uzmanlıklar vb. Günlük hayatında yaşadığımız bir çok bağlamda karşılaştığımız güçlüklerle başederken birden çok alt-kişilik geliştiririz.

Through all the divisions that mind undergoes, one thing remains constant, self-consciousness. Individual percieves self as a single person that he knows as. Sometimes we feel ashamed or we can not associate what we do with what we feel ourselves as but still the reference to the self remains constant. OR sometimes we do things that we accept we do not expect to achive by ourselves.
Zihnin uğradığı bütün bölünmeler içinde bir tek şey sabit kalır, benlik-bilinci. Birey benliğini bildiği tek kişi olarak algılar. Bazan yaptığımız şeyi kendimize yakıştıramayız fakat kendi benliğimize olan ilişkimiz sabit kalır. Yada kendimizden beklemediğimiz işler becerdiğimizi kabul ederiz.

One reason that causes the sense of constant self-perception is the basic education and the cultural tendency of the society at that period of time. I believe, the Turkish society is still living a predominantly romantic period and this is effecting the child rear up and the self-perception of the grownups.
Kendimizi sabit şekilde algılamamızın nedenlerinden biri temel eğitim ve toplumun o dönemdeki kültürel eğitimidir. İnanıyorum ki, Türk toplumu hala baskın olarak romantik dönemi yaşıyor ve bu çocuk yetiştirmeyi ve yetişmişlerin kendi benliklerini algılamalarını etkiliyor.

Singularity of the human-mind is a wrong perception taught by the society, child bring up, basic education, religion and so on. Infact, research in the last 20 years have physically proved that, for various functions of mind, different sections of brain gets activated.
Zihnin tekilliği toplum, çocuk yetiştirme, eğitim, din ve diğerleri tarafından öğretilen yanlış bir algılama şeklidir. Aslında, son 20 yıldaki araştırmalar zihnin farklı fonksiyonları için beynin farklı kısımlarının çalıştığını fiziksel olarak ispatlamıştır.

The below quotation is taken from the sum up section of:
Aşağıdaki alıntı şu kaynağın sonuçlar bölümünden alınmıştır:
PREFRONTAL AND ANTERIOR CINGULATE CONTRIBUTIONS TO VOLITION IN DEPRESSION
Jack B. Nitschke and Kristen L. Mackiewicz
Waisman Laboratory for Brain Imaging and Behavior
Departments of Psychiatry and Psychology, University of Wisconsin

It explains how the human volition is implemented by the brain. Two specific and distinct regions interact to achieve the volition function.
İnsan iradesinin beyinde nasıl gerçekleştirildiğini açıklıyor. İki belirgin ve ayrık bölge irade fonksiyonunu gerçekleştirmek için etkileşiyor.

“In this chapter, we have outlined two constituent components in the neural circuitry of volition: the DLPFC and the ACC. These structures have distinct roles that contribute to the selection and implementation of action plans.”
“Bu bölümde, irade sinirsel devresine oluşturucu katkıda bulunan iki bileşeni özetledik: DLPFC ve ACC. Bu yapılar eylem planlarının seçimi ve gerçekleştirilmesine katkıda bulunan ayrık rollere sahiptir.”

DLPFC and ACC’s functions:
“Subserving cognitive control, the DLPFC is involved in the representation and selection of goals and in the implementation of action plans and behavioral change.”
“Muhakemesel kontrol altyüklenicisi olarak, DLPFC hedeflerin temsili ve seçimi ile ve eylem planlarının gerçekleştirilmesi ve davranışsal değişiklik ile uğraşır.”

“The ACC has been implicated in monitoring conflict among external and internal cues, with the dorsal ACC modulating cognitive aspects and the ventral ACC more involved in affect.”
“ACC dışsal ve içsel ipuçları arasındaki çatışmaları gözlemekle meşguldür, dorsal ACC muhakemesel ve ventral ACC hazsal.”

Interaction between ACC and DLPFC:

ACC ve DLPFC arasında etkileşim:
“It plays a central role in signaling and recruiting additional brain regions, particularly the DLPFC, to resolve the conflict and initiate the appropriate action. “
“Daha başka beyin bölgelerine işaret göndermek ve onları devreye sokmakta merkezi bir rol oynar, özellikle DLPFC’yi çatışmayı çözmek ve uygun eylemi başlatmak için.”

Collective function of both:

İkisinin ortak işlevi:
“Working in concert, these two key regions form the cornerstones of the neural signature of volition, especially with regard to the implementation of volitional action plans. “
“Bu iki bölge uyum içinde çalışarak irade sinirsel kimliğinin köşe taşlarını oluşturur, özellikle iradi eylem planlarının gerçekleştirilmesine bağlı olarak.”

“The cascade of events that occurs allows for the eventual selection of new goal‐directed behaviors that override previously established behavior patterns.”
“Oluşan olaylar zinciri yeni hedefin nihai seçimine izin verir - daha önce yerleşmiş davranış desenlerinin üstüne çıkan davranışları yönlendirir.”

Our brain is formed of many centers and works like a dynamic complex multiprocessor system. But human mind percieves self as a single unity. Infact, there are some cultural hints that point out to some possibilities of making use of the multiplicity of the brain.
Beyin çok sayıda merkezlerden oluşur ve dinamik kompleks bir çoklu-işleyicili sistem gibi çalışır. Fakat insan zihni kendini tek bir bütün gibi algılar. Aslında, beynin çoğulluğunu kullanan bir kaç olasılığa işaret eden bazı kültürel ipuçları var.


Daisuke YOSHIDA’s book “Die Syntax des althethitischen substantivischen Genitivs” page 5 alludes to
An Anatolian Hittite King’s thousands of years old advise:
Daisuke YOSHIDA’nın kitabı “Die Syntax des althethitischen substantivischen Genitivs” sayfa 5 bir Anadolu Hitit kralının binlerce yıllık tavsiyesine değinir:

“Mein Sohn! Tue das, was in (deinem) Herzen (ist)”
My son! Do what in your heart is.
“Oğlum! Kalbin ne diyorsa onu yap.”

The seperation of decision processing between two seperate centers, brain and heart clearly resembles the DLPFC and ACC processing...
Karar verme sürecinin beyin ve kalp arasında bölünmesi DLPFC ve ACC süreçlerine açıkça benzeşmekte...

If throughly studied one can find similar cultural elements in relation to the thinking-processing speed. The brain uses different types of processing for different tasks. For example, things related to safety requires a “clear and unhesitating, calm mind”. This may be related to not only the character of the situation processed but also the specific processing center(s) being used for that task.
Eğer derinlemesine incelenirse düşünme-işlem hızına ilişkin benzer kültürel unsurlar bulunabilir. Beyin farklı işler için farklı işleme tipleri kullanır. Örneğin, emniyet ile ilgili şeyler “açık, tereddütsüz ve sakin bir zihin” gerektirir. Bu o durumun karakteri ile ilgili olabilir ama aynı zamanda o iş için kullanılan belirli işlem merkez(ler)inin karakterinden kaynaklanıyor da olabilir.

An notorious other multiplicity is the emotions and cognition split. When carefully studied one can easily find the strong affects of romantism in the Turkish culture in this area. The tendency to bring up children with a singular mind is reflected in the feel-think duality and the exclusive importance attributed to feelings...
Adı çok geçen bir başka çoğulluk örneği de duygu ve muhakeme ayrımıdır. Dikkatle incelendiğinde bu alanda Türk kültüründeki güçlü romantik etkiler bulunabilir. Çocukları tekil bir zihinle yetiştirmek eğilimi duygu-düşünce ikilemi ve duygulara verilen tek yönlü önemde yansımakta...

I believe, in a century with increasing complexity of systems that we use, we are faced with the necessity of changing our education and child bring up systems. We should stop bringing up people who concentrate uncontrollably when faced with emergencies or difficulties. We should stop creating human triggers who can not change what they do once they are trigged. We should train flexible people who can react to big emergencies but return to normal function afterwards in a short while. We should bring up controllers who can control may be 2-3 times more air traffic using more complex and sophisticated systems.
İnanıyorum ki kullandığımız sistemlerin giderek karmaşıklaştığı bir yüzyılda, eğitim ve çocuk yetiştirme sistemlerimizi değiştirmek gerekliliği ile karşı karşıyayız. Acil durumlarla ya da güçlüklerle karşılaştıklarında kontrolsüzce konsantre olan insanlar yetiştirmeğe son vermeliyiz. Bir kere tetiklendi mi yaptıkları şeyi değiştiremeyen insan tetikleri yetiştirmeğe son vermeliyiz. Büyük acil durumlara müdahele edebilen fakat sonra kısa süre içinde normal yükümlülüklerini sürdürebilen esnek insanlar yetiştirmeliyiz. Daha karışık ve sofistike sistemler kullanarak, belki 2-3 misli daha çok hava trafik yükünü kontrol edebilen kontrolörler yetiştirmeliyiz.

This is a task much further than that can be achieved with current computer games or action movies.
We are faced with an immense task of changing our education and child bring up system in order to create the modern individual who can percieve his own depths of multiplicity and use the hidden advantages against the terrible risks.
Bu şu anda var olan bilgisayar oyunları ve bilimkurgu - macera filmleriyle elde edilebileceklerin çok üstünde bir iştir. Kendi çoğulluğunun derinliklerini algılayacak ve bunda gizli avantajları korkutucu risklere karşı kullanabilecek modern bireyi yaratmak için, muazzam bir iş olan eğitim ve çocuk yetiştirme sistemlerimizi değiştirmek gerekliliği ile karşı karşıyayız.